Uitslag Oranjetoernooi

 

Oranje toernooi 2018, het sportieve alternatief voor een dagje rommelshoppen op de lokale vrijmarkt.

Op 27 april was het zover: het jaarlijkse oranje toernooi, ofwel het Koningsdagtoernooi. Een goed alternatief om niet op een kleedje in een drukke stad met zolderrommel op de vrijmarkt te gaan zitten.

Het was dit jaar prachtig golfweer, niet te warm, niet te koud, droog en nauwelijks wind. We hadden dit jaar 29 deelnemers. Ondanks een flink kleiner aantal leden dan vorig jaar toch eenzelfde opkomst als vorig jaar.
De deelnemers waren verdeeld over 8 teams; 5 teams van 4 personen en 3 teams van 3 personen.

Voor deze gelegenheid deden hole 3 en 4 dit jaar niet mee aan het spel en waren de par 4 holes aangepast naar par 3. Een totale ronde was dus 7 par 3 holes.
Ieder team had een naam van een koninklijkhuis lid meegekregen. Deze naam stond op een oranje vlaggetje dat je aan het einde van je ronde op de plaats van de laatste beste groepsbal in de grond moest steken. Iedere groep kreeg een aantal slagen mee op basis van de groepshandicap. Slagen op: vlag planten. Een variant op best-ball. Alleen telde niet het aantal punten dat je met je team vergaard had maar het aantal holes dat je met je tevoren vastgelegde aantal slagen kon halen.
Ter ere van Koningsdag hadden de meeste deelnemers zich in een oranje tenue gestoken. Dit was een vrolijk gezicht op de baan.
Het was dit keer een shotgun wedstrijd en na het klinken van de toeter om half elf konden de eerste ballen afgeslagen worden.
Wij (ploeg Alexia) stonden op hole 2 en onze medestrijders (ploeg Amalia) hebben nooit een toeter gehoord, maar toen we de ballen op de green van hole 1 zagen landen hadden we het door; we konden afslaan.

Het werd al ras warmer en na een aantal holes konden de jassen en truien in de tas gepropt worden.
Tjonge wat een monsterscores maak je als team met deze spelvariant. Kon je dat in je eentje ook maar eens realiseren.
Op hole 9 stond Dorien van Someren ons voor twaalf uur al op te wachten met een glaasje oranjebitter. Een beetje vroeg, maar wel lekker.
Daarna werden we op hole 6 nog eens verrast met oranje soesjes.
Ondanks de grote groepen hoefden we eigenlijk nergens te wachten op onze voorliggende flights.
Onze medestrijders hadden hun slagen op hole 8 verbruikt en konden hun vlaggetje gelukkig nog net op het droge planten nadat er meerdere ballen in de vijver waren beland. Na afloop bleek dat zij elf holes hadden voltooid en hun laatste bal op bijna 21 meter van de vlag was blijven steken.
Met ons team konden we hole 8, onze 12e hole, volledig uitspelen en hadden we nog een slag over voor hole 9. Hier landde onze beste bal op ruim 6 meter van de pin. In het clubhuis bleek dit het beste resultaat van de dag te zijn. 1 maal dubbel bogey, ter compensatie 2x birdie en de rest in par op de kaart.
In het clubhuis kregen we per team een schaal bitterballen. Tip voor volgend jaar: neem niet als eerste drankje koffie, maar neem een biertje. Dit smaakt veel beter bij de bitterballen dan koffie.
Drie teams vielen in de prijzen. Ons team had de hoofdprijs en behalve een tas met Hollandse lekkernijen (te verdelen onder de teamleden; jammer Ad je was al naar huis, volgend jaar beter) viel ons eeuwige roem ten deel.
Al met al een leuk en prima georganiseerd toernooi, met dank aan de organisatie door Nannie Wermeling en Dorien van Someren.

Namens het team Alexia:
Hans de Jong
Peter van der Horst
Ad Voermans

En oh ja, wat doen we nu met die zolderspullen die we niet hebben kunnen verkopen op de vrijmarkt omdat we zo nodig wilden golfen?

  1. Lekker laten staan op zolder (kost het minste moeite)
  2. Markplaats (meeste moeite, levert waarschijnlijk niets op of er komt gewoon niemand op af)
  3. Direct afvoeren naar de milieustraat (enige moeite, beste resultaat)

Tot volgend jaar allemaal. En volgend jaar meedoen; het is echt veel leuker dan de vrijmarkt.

Hans de Jong